EĞİTİMDE SESSİZ KRİZ!

Öğretmenliğe başladığım ilk günlerde az biraz gözlemlerimle biraz bahsetmişti. Konu çok önemli olduğu için bir daha yazdım. Ama bu sefer diğer köşeleri de işin içine kattım. Neslin ihyası ve şehrin ihyası bir madalyonun iki yüzü gibidir. İlim bu ikisi bir arada olursa gelir. İlk önce nesli bir ihya edelim. İhya ettiğimiz nesil şehri ihya edecektir…

Eğitim, bireylerin hayatlarını şekillendiren temel süreçlerden biridir ve toplumların gelişiminde hayati bir role sahiptir. Ancak eğitim alanında çeşitli eksiklikler ve problemler zaman zaman etkili bir eğitimin önünde ciddi engeller oluşturabiliyor.

Öğretmenler, eğitimin yapı taşıdır. Ancak öğretmenlerin bazı konulardaki eksiklikleri, öğrencilerin gelişimini olumsuz etkileyebiliyor. Günümüzde birçok öğretmen, akademik bilgiye sahip olsalar bile eğitimde gerekli olan pedagojik yaklaşımlar ve öğrenciyi merkeze alan yöntemler konusunda yetersiz kalabiliyor. Özellikle sınıf yönetimi, farklı öğrenme stillerine uyum sağlama, öğrenciyi motive etme ve çağın gerektirdiği yenilikçi eğitim tekniklerini kullanma konularında bazı eksiklikler gözleniyor. Bunların yanı sıra bazı yönetici ve öğretmenlerin kendi ruhsal sorunlarını öğrenciye işkence düzeyinde şiddet olarak ta yansıtıldığını defalarca gördük. Unutulmamalı ki her öğrenci, Allah’ın bizlere emanetidir gözümüzün bebeğidir.

Eğitimde, öğretmenlerin sürekli gelişim halinde olmalarını sağlayacak fırsatlar sağlanmalı. Mesleki gelişim eğitimleri, motivasyon destekleri ve gerektiğinde mentorluk programları ile öğretmenlerin bilgi ve becerileri güncellenebilir. Bu sayede, eğitim sürecine daha etkili bir katkı sağlanmış olur.

Aile, çocuğun ilk öğretmenidir. Ancak birçok ebeveyn, eğitim konusunda yeterince bilgi sahibi olmadan çocuklarını yetiştirme sürecinde hatalar yapabiliyor. Özellikle aşırı korumacı yaklaşımlar veya disiplin eksiklikleri, çocuğun kişisel ve akademik gelişimini olumsuz etkileyebiliyor. Aileler, çocuğun ilgi ve yeteneklerine göre hareket etmek yerine genellikle kendi beklentileri doğrultusunda çocuklarına yön vermeye çalışıyor. Bu durum, çocukların özgüven eksikliği yaşamasına, kendini ifade etmede zorlanmasına ve okul ortamında uyum problemi yaşamasına sebep olabiliyor.

Bu bağlamda ailelerin de eğitim sürecine dahil edilmesi gerekiyor. Ebeveyn eğitim programları, seminerler ve bilgilendirici etkinliklerle ailelerin çocuk yetiştirme konusunda bilinçlenmesi sağlanabilir. Bilinçli aileler, çocuklarına daha sağlıklı bir gelişim ortamı sunabilir. Eğitim sürecinde öğretmen/veli ilişkisi de bir hayli önemlidir. Hafta da bir defa belki de ayda birkaç defa velinin öğretmenlerle birlikte hareket etmesi öğrencinin ve velinin gelişimde oldukça önemlidir.

Okul idaresi, öğretmenlerin ve öğrencilerin verimli bir eğitim ortamında bulunmasını sağlamada önemli bir rol oynar. Ancak birçok okulda, idarenin yetersizliği veya yanlış politikaları nedeniyle eğitim sürecinde çeşitli aksaklıklar yaşanıyor. Örneğin, öğretmenler ile idare arasında uyumsuzluk, bürokratik engeller veya maddi imkansızlıklar, okullardaki eğitim kalitesini düşürebiliyor. İdarecilerin, öğretmenlerin ihtiyaçlarını anlaması, onların gelişimlerine ve motivasyonlarına destek vermesi gerekmektedir. Bu şekilde bir yaklaşım, eğitim ortamında olumlu bir atmosferin oluşmasına katkı sağlar.

Etkili bir idari yapı oluşturmak için okullarda açık iletişim kanalları sağlanmalı, okul içi sorunlar zamanında çözülmeli ve öğretmenlerle iş birliği yapılmalıdır. Aynı zamanda idarecilerin eğitim konusunda bilinçlenmesi ve liderlik becerilerini geliştirmesi, eğitim kalitesine doğrudan olumlu bir katkı sunacaktır.

Eğitimde öğretmenlerin, ailelerin ve okul idaresinin rolü ayrılmaz bir bütündür. Her bir unsurun kendini geliştirmesi, eğitimin kalitesini doğrudan etkiler. Bu bağlamda, öğretmenlerin pedagojik eksikliklerinin giderilmesi, ailelerin bilinçlendirilmesi ve okul idarelerinin daha etkin bir yönetim sergilemesi, daha iyi nesillerin yetişmesine olanak sağlar. Rabbim göz aydınlığı bir nesil yetiştirmeyi bizlere nasip eylesin…